Açıklama
Şair, edebiyat öğretmeni Adil İzci, hayvan sevgisini kendi çocukluğundan hikâyelerle anlatıyor. Türk şiirinde önemli bir yer edinen şairin, engin edebiyat birikimi, duru ve zengin Türkçesiyle derinleşen hikâyeler, doğa ve hayvan sevgisi, iletişim, aile, hoşgörü gibi pek çok temayı ve yöresel sözcükleri de içinde barındırıyor. Canlılarla kurulan dostluğa çocukluk penceresinden bakan yazar, karşılıklı sevginin bin bir halini hatırlatıyor.
“Kedilerin de yalnızlıktan mutsuz olduklarını bana kedim öğretti…”
